বুঢ়িদিহিং কনিষ্ঠ মহাবিদ্যালয়— বিতোপন গগৈ

তোমাৰ কোলাতেই দিছিলোঁ মই

জীৱনৰ দ্বিতীয়টো চৰণ।

তোমাৰ পৰশত হৈ উঠিছিল মোৰ জীৱন ধন্য।

তোমাক নিজৰ কৰাটো যদিও অসম্ভৱ,

তথাপি তোমাৰ পৰশত

জীৱনৰ সকলো পথ পাইছিলো বিচাৰি।

তোমাক হেৰুওৱাৰ মোৰ সপোন নাছিল,

তথাপিও সময়ে যেন মোক দিছিল বিদায়।

কাৰণ সময় যে গতিশীল!

তোমাৰ পৰশতেই বহুতৰ জীৱন হৈ পৰিল জীপাল,

সেই জ্ঞানৰ প্ৰতিমূৰ্ত্তি তুমি,

তোমাৰ বাবে আজিও হৈ পৰক

বহুজনৰ জীৱন ধন্য।

সেই মোৰ জীৱন গঢ়ি তোলা মহাবিদ্যালয়,

তোমাৰ চৰণত শতকোটি প্ৰণাম।।