আধা লিখা কবিতাৰ অৰ্থ বিচাৰি••অনন্ত কুমাৰ ভূঞা

ভঙা কাঁ‌চে চেলিয়াই নিলে হাতৰ আঙুলি

টোপাটোপে সৰিছে তেজ ধুলি বালিত

ৰক্তক্ষৰণ অবৰ্ণনীয়

অসহনীয় বেদনাত জয় পৰিল মন ।

চিন্তাৰ বেমেজালিয়ে ভূমুকিয়ালে

ফেঁ‌হুজালিত ঘুমটি হেৰাল ,

বিৰক্ত বাসনাৰ উকমুকনিত

উপজি পুৱাতে বাট পাহৰিলোঁ ,

কণাৰ লাখুটি অকস্মাতে হেৰুৱালোঁ ।

গুণাগুঠা কৰি থাকোতে 

চিগিল আঠা দিয়া মৰমৰ বান্ধ

উটি গ'ল প্ৰণয়ৰ কোমল অনুভৱ ,

প্ৰতিশ্ৰুতিৰ চেতনা হেৰাল ,

লুপ্ত হ'ল উদ্দীপ্ত বাসনা মনৰ

বতাহে উৰুৱাই লৈ গ'ল হেঁ‌পাহ ।

ভঙা কাঁ‌চে কাটিছে ভৰিৰ পটা

খোজ দিব পৰা নাই তোমাৰ পদুলিত

লগ পাব নোৱাৰোঁ তোমাক ! 

যন্ত্ৰণাৰ দৃশ্যলৈ দৃষ্টি নিদিবা, 

দুৰৰ পৰা সুধিছোঁ তোমাক  

ফুলিছেনে পলাশ ফুল তোমাৰ পদুলিত

মেলিছেনে ৰঙা গোলাপৰ পাহি 

আগ চোতালত ?

বুজনি দিব পৰা নাই ঠেহ লগা মনক 

উকা উকা ফাগুনত

কেতিয়া বলিব বতাহ 

মেলিবনে কুঁ‌হিপাত এই বহাগত ?