তোমাৰ চকুৰে চাই থাকে,
আকাশখন পাট মেখেলা যেন—
তাতেই মই তোমাক সজাই থওঁ।
ঢোলৰ তালে তালে
মনত বাজে তোমাৰ মাত,
“তুমি নাই” বুলি জানিও
কেনেকৈ যেন অনুভৱ হওঁ হাতৰ স্পৰ্শ।
তুমি হাঁহিছিলা বহাগৰ কালি,
আজিও যেন গাভৰুবোৰৰ মাজত—
তোমাৰ হাঁহি মিহলি হৈ,
মোৰ দৃষ্টিৰে উৰি যায়।
বতাহৰ সংগীতে আজিও
তোমাৰ নাম উজাৰি ফুৰে,
বিহুৰ প্ৰতিটো পলত—
তোমাক হেৰুৱা নহয়,
তোমাক ঘূৰি পোৱা যেন।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ