। ৰাতিপুৱা শুই উঠিয়েই ভাত খাওঁ কি নাখাওঁ খেলিবলৈ দৌৰ মৰা , দুপৰীয়া আৰু গধূলি সময়ত মায়ে হাতত এচাৰি এডাল লৈ বিচাৰি যোৱা,এই দিনবোৰ মনত পৰিলে কেতিয়াবা হাঁহি উঠে । দি যায় মনত এক অনাবিল আনন্দ। গাড়ী বুলিবলৈ তেতিয়া আমাৰ কাৰণেই চাইকেল খন এই মেইন। তামোল গছৰ ঢকুৱাত বহি ইজনে সিজনক টনা , মাৰ্বল , ঘৰ-ঘৰ , কূট- কূট, ক্ৰিকেট, ফুটবল খেলা দিনবোৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ বিশেষ সময় ।
কাৰোবাক মাতিব হ'লে প্ৰথম আৱা দিয়া, নামাতিব হ'লে কাতছি দিয়া, স্কুলত লগৰ সমনীয়া লগত আড্ডা মৰা ক্ষণবোৰ, তাৰ মাজত কোনে কাক ভাল পায়, প্ৰেমৰ চিঠি লিখা , আৰু তাৰ মাজত সোমাই থকা আনন্দ কথা ব্যক্ত কৰা বৰ টান। মা- দেউতা আৰু স্কুলৰ ছাৰ- বাইদেউ পৰা মাৰ খোৱা, কানত ধৰি উঠ - বহ কৰা দিনবোৰে এতিয়াও ৰিঙিয়াই স্মৃতিৰ পাতত মাতি থাকে। একো চিন্তা নথকা এটা বিন্দাচ জীৱন যেন এই শৈশৱ কাল
। জীৱন ডায়েৰী খনৰ এক বিশাল অধ্যায়ৰ পৃষ্ঠা এই শৈশৱ কাল।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ